Herfstreflecties

Het is deze week herfstreces. Maandag waren wij even ‘terug’: voor het slaan van de eerste paal nieuwbouw Pieter de Hooghstraat. Een mijlpaal die niet op zichzelf staat. Vorige week woensdag spraken we tijdens de thema avond over bouwen en wonen met inwoners, raadsleden en diverse betrokkenen.

De gesprekken waren open, betrokken en gaven richting aan de keuzes die we samen maken. Dat we kort daarna met toekomstige bewoners deze eerste paal konden slaan voelt als een mooie stap vooruit. 

Ook voor de gebiedsontwikkeling ’t Oog zijn belangrijke stappen gezet. Voor de zomer heeft de raad het kaderdocument vastgesteld. Dit is een plan op hoofdlijnen waarin staat wat er gebouwd mag worden en binnen welke randvoorwaarden. Met dit kaderdocument en de subsidieaanvraag voor infrastructuur leggen we de basis voor verdere bouw, na de eerste 170 woningen die inmiddels onherroepelijk zijn. Door het vestigen van voorkeursrecht nemen we als gemeente regie op de gebiedsontwikkeling. Dat is ingrijpend, maar noodzakelijk.

Een ander markeerpunt is de totstandkoming van de meerjarenbegroting 2026-2029. Het college is trots op het resultaat, wat afgelopen vrijdag aan de gemeenteraad is aangeboden. Er ligt een begroting met een heldere visie en koers. Gericht op noodzakelijke investeringen vóór een vitaal, bereikbaar en toekomstbestendig dorp. Ik heb genoten van het proces richting deze begroting en kijk uit naar de raadsbehandeling op 13 november. 

De mooiste momenten waren spontante contacten in de samenleving. Zomaar een greep: afgelopen donderdag waren we met de raad te gast in de brandweerkazerne en de politiepost. Een ongeplande brandweeruitruk gaf adrenaline. Ik ben onder de indruk geraakt door het materieel, de gedrevenheid en teamgeest. En ook het waardevolle gesprek met dorpsgenoten over weerbaarheid en veiligheid is me bijgebleven. 

Verder had ik een leuk werkbezoek bij de peuterspeelzaal. Ik genoot ervan hoe de juffen met zang en spel taal en rekenvaardigheden aanleerden. Wat zijn kinderen toch nieuwsgierig en onbevangen. Voor deze aankomende generatie zijn wij nu zo druk met al die woningbouwplannen. Daar krijg ik energie van! De andere ontmoeting was tijdens veteranendag. Ik sprak met een krasse 97-jarige Indië-veteraan over de diepontroerende persoonlijke herinneringen die hij meedraagt aan deze geschiedenis. Het maakte mij stil. Wat ben ik rijk gezegend dat ik zulke verschrikkingen niet heb hoeven meemaken. Laat het zo mogen blijven. 

Wethouder Arjan Meerkerk